1972, Nakorn Srithommarat (Thailand)
Tijdens zijn lange omzwervingen in Bangkok vindt Silapool zijn inspiratie. Zijn modellen zijn voornamelijk vrouwen en kinderen wiens uitdrukking hem diep hebben getekend en die hij heeft gevraagd om ze te fotograferen. Het gebruik van acryl stelt hem in staat om dit gevoel van expressie en spontaniteit te capteren en de uitdrukking vast te leggen van het model dat hij in zijn geheugen heeft gegraveerd. Via zijn portretten biedt Silapool snapshots van zijn leven en zijn opvallende kijk op anderen.
Silapool is de auteur van vele portretten, voornamelijk van vrouwen. Het is inderdaad in hen dat hij de gezichten vindt die het meest geschikt zijn om een uitdrukking, een expressie, een echte gevoeligheid over te brengen. Om een nieuwe benadering van de portretkunst te brengen, combineert hij zijn natuurlijke intuïtie als kunstenaar met een stijl die is beïnvloed door westerse technieken om de emoties van zijn modellen over te brengen.
Silapool werd geboren in de provincie Nakorn Srithommarat, in het uiterste zuiden van Thailand. Toegelaten op 20-jarige leeftijd tot de zeer prestigieuze Silpakorn University of Fine Arts, Bangkok, waar hij de wetenschap van proporties leerde en een ongewone grafische stijl verwierf - gericht op emoties in plaats van details - in tegenstelling tot de traditionele kunst van Thaise portretkunst.
Oorspronkelijk met een politieke of funeraire roeping in oude beschavingen (bij de Perzen, Egyptenaren of Grieks-Romeinen), heeft het portretgenre sindsdien een aanzienlijke diversificatie doorgemaakt, met name dankzij de veranderingen die plaatsvonden in het moderne Europa (van de 15e tot de 18e eeuw), met de uitspraak van portretten in opdracht van de groeiende burgerij. De humanistische principes van de Renaissance droegen ook bij aan deze ontwikkeling, door de mens en zijn portret centraal in de thema's die schilderkunst en beeldhouwkunst aan de orde stellen.
Het renaissanceportret is meer dan een eenvoudig overblijfsel uit het verleden of een officiële voorstelling, het is een echte geloofsbelijdenis van de kunstenaar, die een deel van zijn ervaring en zijn persoonlijkheid in zijn werk overbrengt, met name gericht op de transcriptie van emoties op gezichten . Tijdens de 19e en 20e eeuw emancipeerde de portretkunst zich van de regels die door het verleden werden opgelegd door nieuwe technieken van representatie te ontdekken, maar ook om het genre intiemer te benaderen, bevrijd van zijn pure mimetische functie. De bijdrage van de fotografie mag ook niet worden verwaarloosd, waardoor het verschijnen van daguerreotypieën in de meest geavanceerde landen van Europa het belang van het portret volledig in twijfel heeft getrokken. Waarom schilderen we vandaag de dag nog steeds portretten?
Net als Silapool hebben veel Thaise kunstenaars gestudeerd aan de Universiteit voor Schone Kunsten in Silpakorn. Deze universiteit, in 1943 gesticht door Corrado Feroci, een Italiaanse beeldhouwer in opdracht van de overheid, biedt een onderwijs op het gebied van kunstgeschiedenis en beeldende kunst gelijkwaardig aan de meest prestigieuze westerse universiteiten voor Thaise kunstenaars. De studenten oefenen de verschillende schildertechnieken die in Europa als "traditioneel" worden beschouwd (conventioneel impressionistisch, expressionistisch, abstract). Moeilijk voor jonge studenten om hun eigen gevoeligheid te uiten, wanneer alle genres, verhalend en beschrijvend, figuratief en abstract, al lijken te zijn verkend.
Daarom putten kunstenaars als Silapool uit hun Aziatische inspiratie om portretten een nieuwe dimensie te geven. Zijn uitgesproken doel is om de kunst van het portret te vernieuwen, wat hij bereikt door te proberen de persoonlijkheid van het model naar voren te brengen, de afwezigheid van overbodige details en een bijzondere aandacht voor de transcriptie van emoties die kortstondig en intens, enkelvoudig en universeel.
1993 : Exposition d'Art, Faculté des Arts Décoratifs, Section Arts Appliqués, Université Silpakorn, Bangkok, Thailande
2004 : “GLASS”, Exposition de Sculpture, Plankton, Jatujak, Bangkok, Thailande
2006 : “Human”, Exposition de Sculpture, Art de Queer, Jatujak, Bangkok, Thailande
2007 : “Change”, Exposition, Galerie Hof-Art , Bangkok, Thailande
2008 : “Sexy Fatty’, Exposition, Grand7, Jatujak, Bangkok, Thailande
2009 : “Aesthetics of Body’, Exposition commune, Silom Galleria, Bangkok, Thailande
2010 : ‘The Great King”, Exposition, Grand7, Jatujak, Bangkok, Thailande
2011 : Exposition privée, Private Gallery, Monaco, Monaco,
2011 : Salon Art3G, Salon d’Art (27.000 visiteurs), Palais des Expositions, Nice, France
2012 : Salon Art Madrid, Salon d'Art (38.000 visiteurs), Pabellén de Cristal of the Casa de Campo park, Madrid, Espagne
2014: Salon Eurantica, Salon d'Art (47.000 visiteurs), Palais des Expositions, Bruxelles, Belgique
2015 : “Expressions urbaines”, Exposition d’artistes du monde entier, Institut culturel Magrez, Chateau Labottiére, Bordeaux, France